Nie sądziłam, że tak szybko wrócę do tekstów Jonasza Kofty, ale ostatnio miałam możliwość wysłuchania jego utworów w interpretacji krakowskiej aktorki Katarzyny Jamróz. A ponieważ za oknem już kolejny dzień pada, to słowa: ,,...Od tygodnia leje w mym mieście, ścieka wilgoć po sercu i palcie, z autobusu spłakanego deszczem liczę gwiazdy na mokrym asfalcie..." są jak najbardziej aktualne. Wbijając kolejną szpilkę w styropianowe jajko i patrząc smętnie przez okno na płatki śniegu opadające na moje nowe ciemierniki, nucę: ,,...Naprawdę jaka jesteś nie wie nikt, bo tego nie wiesz nawet sama ty..." . I może posmutniałabym już całkiem, gdyby nie pamięć o ogrodach: ,,...Kroplą pamięci, nicią pajęczą, zapachem bzu. Wiesz już na pewno, świeżością rzewną, to właśnie tu...".
Na szczęście, na wspomnienie towarzysza wokalistki na mojej twarzy pojawia się uśmiech. Przypominam sobie żarty aktora Rafała Piechoty, który oprowadzał po uliczkach uzdrowiska i raz za razem wywoływał śmiech na całej sali. Dzięki niemu nawet teraz nie myślę o kolejnych brzydkich dniach, ale z energią zaczynam planować prace na ogrodzie, gdy tylko wyjdzie słońce :)
Na szczęście, na wspomnienie towarzysza wokalistki na mojej twarzy pojawia się uśmiech. Przypominam sobie żarty aktora Rafała Piechoty, który oprowadzał po uliczkach uzdrowiska i raz za razem wywoływał śmiech na całej sali. Dzięki niemu nawet teraz nie myślę o kolejnych brzydkich dniach, ale z energią zaczynam planować prace na ogrodzie, gdy tylko wyjdzie słońce :)
