Co można zobaczyć wchodząc na dach budynku? Okazuje się, że całkiem miły widok.
Zwiedzając Centrum Kopernika w Warszawie nie odmówiliśmy sobie wejścia po kilkudziesięciu schodkach na jego płaski dach. Chwilę później szybko zbiegaliśmy, szukając schronienia przed ulewnym deszczem. Ale nie zniechęciło to nas, przeczekaliśmy i jeszcze raz ruszyliśmy do góry. Ogród miał przypominać ,, nadrzeczny krajobraz ulegający erozji". Mnie raczej kojarzył się z krajobrazem księżycowym.
Początek lipca nie był dla tego ogrodu łaskawy. Widać było, że rośliny z trudem radzą sobie z wysoką temperaturą i małą ilością opadów, chociaż specjalnie zostały tutaj posadzone tylko odporne na niesprzyjające warunki klimatyczne. Najlepiej prezentowały się: juka karolińska, kosodrzewina, rozchodnik i trawy ozdobne.
Jakże inaczej wyglądał ogród po drugiej stronie ulicy, na dachu biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego. Przyciągał wzrok.
Doszliśmy do niego wzdłuż wijących się milinów, łanów liliowców i funkii kwitnących wzdłuż strumienia.
Zobaczyliśmy kobierce róż, pergole oplecione winoroślą i powojnikami. Największe wrażenie wywarła na mnie kopuła pokryta winobluszczem. Jej mniejsza wersja znajdowała się w parku otaczającym bibliotekę.
Czy stworzyłabym sobie ogród na dachu? Chyba nie. To wielkie wyzwanie. Począwszy od porządnego zaizolowania stropu, po pielęgnację roślin w tak niesprzyjających warunkach. Dlatego podziwiam twórców tych ogrodów :)
Zwiedzając Centrum Kopernika w Warszawie nie odmówiliśmy sobie wejścia po kilkudziesięciu schodkach na jego płaski dach. Chwilę później szybko zbiegaliśmy, szukając schronienia przed ulewnym deszczem. Ale nie zniechęciło to nas, przeczekaliśmy i jeszcze raz ruszyliśmy do góry. Ogród miał przypominać ,, nadrzeczny krajobraz ulegający erozji". Mnie raczej kojarzył się z krajobrazem księżycowym.
Początek lipca nie był dla tego ogrodu łaskawy. Widać było, że rośliny z trudem radzą sobie z wysoką temperaturą i małą ilością opadów, chociaż specjalnie zostały tutaj posadzone tylko odporne na niesprzyjające warunki klimatyczne. Najlepiej prezentowały się: juka karolińska, kosodrzewina, rozchodnik i trawy ozdobne.
Jakże inaczej wyglądał ogród po drugiej stronie ulicy, na dachu biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego. Przyciągał wzrok.
Doszliśmy do niego wzdłuż wijących się milinów, łanów liliowców i funkii kwitnących wzdłuż strumienia.
Zobaczyliśmy kobierce róż, pergole oplecione winoroślą i powojnikami. Największe wrażenie wywarła na mnie kopuła pokryta winobluszczem. Jej mniejsza wersja znajdowała się w parku otaczającym bibliotekę.
Czy stworzyłabym sobie ogród na dachu? Chyba nie. To wielkie wyzwanie. Począwszy od porządnego zaizolowania stropu, po pielęgnację roślin w tak niesprzyjających warunkach. Dlatego podziwiam twórców tych ogrodów :)
