Jeszcze kilka dni temu słoneczko rozpieszczało swoim blaskiem. Można było poczuć na twarzy pierwsze w tym roku, jeszcze nieśmiałe, ciepło. Nad morzem, czystym jak nigdy, kaczki i łabędzie witały spacerowiczów. Śnieg skrzypiał pod nogami, a mróz lekko szczypał w koniuszki palców. Puszysta kołdra opatulała betonowe kule tworząc przekrzywione czapeczki. Po ostatnim sztormie pozostały okruchy lodu na schodach pomostów i zmieniony kształt brzegu. W jednym miejscu plaża się rozrosła, w innym morze podeszło pod klif.
W lesie też zaszły zmiany. Śniegowy puch otoczył gałęzie i konary tworząc krainę białych drzew. Pomiędzy nimi odbijały się promienie słoneczne rozświetlając ciemniejsze zakątki. Płochliwe sarny można było dostrzec w pobliżu paśnika, lecz nie słychać już było stukania dzięcioła. Las ucichł...
Chciałoby się rzec: Trwaj chwilo, trwaj...
W lesie też zaszły zmiany. Śniegowy puch otoczył gałęzie i konary tworząc krainę białych drzew. Pomiędzy nimi odbijały się promienie słoneczne rozświetlając ciemniejsze zakątki. Płochliwe sarny można było dostrzec w pobliżu paśnika, lecz nie słychać już było stukania dzięcioła. Las ucichł...
Chciałoby się rzec: Trwaj chwilo, trwaj...
